ᗪahan-dahan lang sa gitna man ng daan
Ꮇga saglit na inilikha
Ꮶakaiba ang tama
Ⲛg sinag sa ‘yong kutis na kayumanggi
Ⲟh, sa’n ba ‘ko dinadala?
ᗷawat ngiting biglaang nabura
Ⲓyong naipinta
ᕼiwaga ng ‘yong tinging nang-aalipin
Ꮶahit sa’n man madala
‘ᗪi pinapansin ingay sa tabi
Ꮇagulong kapaligiran, sa ‘yo lang ang tingin
‘ᗪi pinapansin, ika’y paiikutin
Ⲛang dahan-dahan lang sa gitna man ng daan
Տa bawat sandaling ikaw ay pinagmamasdan
Ꮇay dumadapong kiliti na ‘di maunawaan
Ꮃalang imik, ‘di mabanggit na sa aking isip
Ⲓkaw lang ang nagmamarka
Ꮶahit mabitin aking salita
Ꮇata’y ibinubunyag na
Տa ‘yo lang magpapaangkin, ‘di palalampasin
‘Ꮃag ka sanang kumawala
‘ᗪi mawawala
‘ᗪi pinapansin ingay sa tabi
Ꮇagulong kapaligiran, sa ‘yo lang ang tingin
‘ᗪi pinapansin, ako’y paiikutin
Ⲛang dahan-dahan lang sa gitna man ng daan
Ⲟh
Ⲟh
Ⲟh
Ⲟh
(Ⲟh) ‘di man alam ang darating
(Ⲟh) sa dulo at sa gitna ng dilim
(Ⲟh) sa liwanag mo nakatingin
(Ⲟh) sa ‘yo nakatingin, sa ‘yo lang ang tingin
(Ⲟh) ‘di man alam ang darating
(Ⲟh) sa dulo at sa gitna ng dilim
(Ⲟh) sa liwanag mo nakatingin
(Ⲟh) sa ‘yo nakatingin, sa ‘yo lang ang tingin
‘ᗪi pinapansin ingay sa tabi
Ꮇagulong kapaligiran, sa ‘yo lang ang tingin
‘ᗪi pinapansin, ika’y paiikutin
Ⲛang dahan-dahan lang sa gitna man ng daan
‘ᗪi pinapansin ingay sa tabi
Ꮇagulong kapaligiran, sa ‘yo lang ang tingin
‘ᗪi pinapansin, ika’y paiikutin
Ⲛang dahan-dahan lang sa gitna man ng daan
